1

Dzień Wolności i Solidarności: uroczystości w Gdańsku i w Kielcach

Marszałek Andrzej Bętkowski w Gdańsku złożył kwiaty pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców 1970. Członek Zarządu Województwa Tomasz Jamka uwziął udział w kieleckich uroczystościach, zorganizowanych w ramach obchodów 43. Rocznicy Powstania Solidarności. 

Uroczystości w Gdańsku

 – To miejsce zna każdy. Często pojawia się na starych nagraniach, związanych z Solidarnością czy upadkiem komunizmu w Polsce. A dziś 43. rocznica podpisania Porozumień Sierpniowych – mówił w Gdańsku marszałek Andrzej Bętkowski.
Marszałek złożył kwiaty pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców 1970 upamiętniając ofiary wydarzeń grudnia 1970 roku –  protesty robotników w Polsce stłumione przez milicję i wojsko.

Uroczystości w Kielcach

Członek Zarządu Województwa Tomasz Jamka uczestniczył w kieleckich uroczystościach, zorganizowanych w ramach obchodów 43. Rocznicy Powstania Solidarności. W wydarzeniu wzięli udział także: poseł Krzysztof Lipiec, senator Krzysztof Słoń, dyrektor Departamentu Inwestycji i Rozwoju Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego Jacek Sułek, członkowie NSZZ “Solidarność”, przedstawiciele organizacji zakładowych, poczty sztandarowe oraz sympatycy „Solidarności”. Uroczystości rozpoczęły się złożeniem kwiatów przed tablicą, upamiętniającą strajk w kieleckim Chemarze. Następnie o godz. 17.30 złożono  kwiaty przed tablicą upamiętniającą powstanie NSZZ „Solidarność” na skwerze im. Stefana Żeromskiego. Po mszy w kieleckiej Bazylice Katedralnej w intencji Ojczyzny i ludzi pracy złożono kwiaty pod figurą bł. ks. Jerzego Popiełuszki na placu Najświętszej Marii Panny.

Porozumienia Sierpniowe

Tzw. Porozumienia Sierpniowe zostały podpisane w Szczecinie 30 sierpnia, w Gdańsku 31 sierpnia, w Jastrzębiu-Zdroju 3 września oraz w Dąbrowie Górniczej 11 września 1980 roku pomiędzy opozycją demokratyczną a stroną rządową. W pierwszym punkcie porozumień szczecińskich i gdańskich stwierdzano, że działalność związków zawodowych nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników, dlatego uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na podstawie tego punktu dopuszczono do zarejestrowania NSZZ „Solidarność”.

W dalszej części rząd zobowiązał się m.in. do wniesienia do Sejmu ustawy o ograniczeniu cenzury. Władze zobowiązały się do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach 1970 i 1976. W kwestii gospodarczej władze zobowiązały się do opublikowania podstawowych założeń reformy i umożliwienia nad nią publicznej dyskusji. Reforma miała opierać się na zwiększonej samodzielności przedsiębiorstw i udziale samorządu robotniczego w zarządzaniu.