Kolejny, po fasoli korczyńskiej, produkt z województwa świętokrzyskiego został wpisany w rejestr chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych. Mowa o śliwce szydłowskiej, która dołączyła do elitarnego grona dziewięciuset produktów wytwarzanych w państwach Unii Europejskiej i chronionych jej oznaczeniami.

System ochrony nazw geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych jest znakomitą formą promocji nie tylko samych wyrobów, ale także obszarów, z których one pochodzą. Kraje i regiony Unii Europejskiej od lat z powodzeniem korzystają z tego sprawnie funkcjonującego systemu, czerpiąc z udziału w nim liczne zyski.

Śliwki szydłowskie to wg specyfikacji: “śliwki z pestkami lub bez pestek poddane procesowi suszenia i wędzenia. Kształt śliwki zależy od odmiany i może być od kulisto-spłaszczonego do podłużnego. Owoce charakteryzują się jednolitą, elastyczną konsystencją miąższu i posiadają bardzo czysty, intensywny smak oraz zapach wędzenia, a także bardzo pomarszczoną, błyszczącą, ciemnogranatową skórką”. Swój specyficzny aromat zawdzięcza umiejętnościom lokalnych producentów oraz stosowanym przez nich tradycyjnym metodom produkcji, m.in. konstrukcji suszarni i sposobom suszenia śliwek. Renoma „śliwki szydłowskiej” związana jest z długą tradycją wytwarzania, sięgającą co najmniej czasów przed II wojną światową, co potwierdzają badania prowadzone na terenie gminy Szydłów.

Od 30 października, zgodnie z rozporządzeniem Komisji Europejskiej: nr 975/2010 z dnia 29 października 2010 r.,  producenci szydłowieckiego smakołyku mogą używać znaku “Chronione Oznaczenie Geograficzne”.