6 października zmarł mjr Tadeusz Robak, członek Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych. Był wieloletnim i zasłużonym prezesem Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP w Kielcach. Za działalność wojenną i kombatancką  był wielokrotnie odznaczany.

Mjr Tadeusz Antoni Robak urodził się 14 kwietnia 1926 r. w Kielcach. Podczas II wojny światowej, od marca 1943 do stycznia 1945 r. pełnił służbę partyzancką w oddziale Armii Krajowej dowodzonym przez Pawła Stępnia ps. „Gryf” w lasach samsonowskich – był m.in. uczestnikiem Akcji Burza w ramach 4 pp. Leg. AK.
Po zakończeniu wojny podjął prącę na Ziemiach Odzyskanych. W 1956 r. wrócił do Kielc, gdzie nawiązał ponowne kontakty z kolegami z Oddziału Gryfa i podjął działalność zmierzającą do utrwalania historii Oddziału. Był wieloletnim i zasłużonym prezes Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP w Kielcach (od 1990 roku), a także wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Inwalidów Wojennych RP w Warszawie (od 1991 r.) 
To właśnie z inicjatywy Zarządu Okręgowego przy osobistym zaangażowaniu Tadeusza Robaka powstała przy Wojewodzie Świętokrzyskim Wojewódzka Rada Kombatantów i Osób Represjonowanych. Przewodniczącym  nowo powstałej Rady został wybrany Tadeusz Robak, który funkcję tę pełnił przez trzy kadencje. Podstawowym celem jego działalności była integracja rozbitego środowiska kombatanckiego i wspólne działanie dla dobra kombatantów z całego województwa. Doprowadził m.in. do fundacji sztandarów i nadania imienia Partyzantów AK Ziemi Kieleckiej Szkole w Sukowie, imienia 4. Pułku Piechoty Legionów AK Szkole w Kostomłotach.
W okresie gdy ważyły się losy województwa kieleckiego opracował petycję organizacji kombatanckich zrzeszonych w radzie o zachowanie województwa, która została odczytana i wręczona Prezydentowi RP Aleksandrowi Kwaśniewskiemu podczas jego pobytu w Kielcach.
Jako prezes Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP w Kielcach współpracował z władzami samorządowymi i organizacjami pozarządowymi w celu upamiętniania miejsc martyrologii narodu polskiego,  za co został w 1996 r. odznaczony Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. Był inicjatorem upamiętniania miejsc walki i męczeństwa Narodu Polskiego w czasie II Wojny Światowej w Kielcach i województwie świętokrzyskim.  Staraniem Związku, któremu przewodniczył w 1993 r. powstał pomnik w lesie Papiernia za Sukowem w miejscu kaźni polskich patriotów w okresie okupacji hitlerowskiej, natomiast w 1999 r. w ramach uroczystości 80 -lecia Związku poświęcona została tablica „ W Hołdzie Inwalidom Wojennym”, która znajduje się w Kościele Garnizonowym w Kielcach.
Jako wiceprezes Zarządu Głównego ZIW RP nadzorował finanse i gospodarował majątkiem Związku sprawująna  spotkaniach z przedstawicielami władz państwowych walczył o kwestie dotyczące kombatantów głównie w sprawach obrony ich uprawnień.
W województwie świętokrzyskim był aktywnym organizatorem i współorganizatorem rocznicowych uroczystości kombatanckich.Za działalność wojenną i kombatancką był wielokrotnie wyróżniany, m.in. otrzymał  Patent „Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznakę Zasłużonego dla Kielecczyzny, Złoty Krzyż Zasługi. Za Bohaterską postawę w trakcie walk wyróżniony i odznaczony został m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej oraz Medalem Wojska Polskiego. W 2010 r. został laureatem Nagrody Miasta Kielce za całokształt swojej działalności na rzecz środowiska kombatanckiego Kielc i  województwa świętokrzyskiego.
Mjr w st. spoczynku  Tadeusz Robak całym swoim życiem i działaniami zarówno w czasie wojny jak również w okresie późniejszym zyskał wielkie uznanie i szacunek w środowisku kombatantów w całym kraju a przede wszystkim w województwie świętokrzyskim.