Zamiast wytycznych, zbiór „dobrych praktyk”, do tego likwidacja Stałych Konferencji Współpracy, umożliwienie składania protestów w sprawie wyboru projektów oraz uściślenie zasad zawierania kontraktów wojewódzkich – to tylko niektóre z propozycji zmian w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju zaproponowanych przez Konwent Marszałków.

 Zamiast wytycznych, zbiór „dobrych praktyk”, do tego likwidacja Stałych Konferencji Współpracy, umożliwienie składania protestów w sprawie wyboru projektów oraz uściślenie zasad zawierania kontraktów wojewódzkich – to tylko niektóre z propozycji zmian w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju zaproponowanych przez Konwent Marszałków.

 Celem rozwiązań opracowanych przez województwa jest wyeliminowanie błędów obowiązującej od 15 miesięcy ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Uozppr). Jak twierdzą sami marszałkowie propozycje zmian mają charakter cząstkowy i „nie zastąpią zmian systemowych, dla których właściwszą drogą, byłoby podjęcie prac nad całkowicie nową regulacją prawną”.

 Zdaniem marszałków nierozłącznym elementem przebudowywania polityki rozwoju będzie przygotowanie całościowej koncepcji zmian legislacyjnych, prezentującej spójne podejście do przepisów niniejszej Ustawy oraz przepisów ustawy o finansach publicznych, ustawy o samorządzie województwa, ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, czy też ustawy o dochodach JST.

 Jednym z postulowanych przez marszałków rozwiązań jest konieczność przedefiniowania miejsca i roli wytycznych ministra rozwoju regionalnego w systemie programowania i wdrażania funduszy strukturalnych. „Wytyczne nie mogą być podstawą nakładania na samorząd województwa obowiązków związanych z wypełnieniem funkcji Instytucji Zarządzającej RPO. Ponadto, decyzje wydane na podstawie wytycznych wobec osób trzecich nie będą prawnie skuteczne” – czytamy w stanowisku przyjętym przez Konwent.

 W ocenie marszałków wytyczne, którym próbowano nadać obligatoryjny charakter (poprzez powiązanie ich z postanowieniami kontraktu wojewódzkiego), wypaczają jego istotę jako dwustronnej umowy. Dlatego, jak czytamy w stanowisku, „powinny być zastąpione – opracowanymi przez Ministra we współpracy z samorządami wojewódzkimi – zbiorami „dobrych praktyk” (standardów), które w sposób fakultatywny mogłyby być wykorzystywane przez właściwe instytucje zarządzające”.

 Konwent zaproponował również zmodyfikowanie procedury rozpatrywania protestów w sprawie wyboru projektów poprzez umożliwienie Instytucji Zarządzającej RPO ponownego rozpatrzenia sprawy – w I instancji protest byłby rozpatrywany przez instytucję zarządzającą (pośredniczącą lub wdrażającą), a w II – przez ministra rozwoju regionalnego. Zdaniem marszałków nie można pozbawiać instytucji odpowiedzialnej możliwości ponownego rozpatrzenia sprawy w celu wyeliminowania własnych uchybień.

 Kolejnym postulatem Konwentu jest uściślenie definicji i przesłanek zawierania kontraktu wojewódzkiego oraz jego wymaganej zawartości w sposób ograniczający funkcje i zakres przedmiotowy kontraktu do kwestii rzeczywiście niezbędnych oraz odpowiadających jego statusowi prawnemu jako dwustronnej umowy.

 Konwent postuluje też m.in. uelastycznienie trybu wyboru ekspertów do oceny projektów w ramach RPO, zniesienie Stałej Konferencji Współpracy, wprowadzenie regionalnych programów pomocy publicznej i regionalnej notyfikacji takiej pomocy.

Źródło: PAP