Na umacnianiu się złotego, szczególnie wobec euro, tracą nie tylko przedsiębiorcy i firmy eksportujące swoje towary poza granice Polski. Niekorzystne tendencje walutowe dotykają także niektóre samorządy. Niestety w przeciwieństwie do firm jednostki samorządu terytorialnego nie mają możliwości zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym.

 Na umacnianiu się złotego, szczególnie wobec euro, tracą nie tylko przedsiębiorcy i firmy eksportujące swoje towary poza granice Polski. Niekorzystne tendencje walutowe dotykają także niektóre samorządy. Niestety w przeciwieństwie do firm jednostki samorządu terytorialnego nie mają możliwości zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym.

 Firmy starają się minimalizować straty spowodowane niekorzystnymi kursami walut przy pomocy tzw. kontraktów terminowych oraz opcji. Kontrakty terminowe są umową pomiędzy dwiema stronami polegającą na określeniu kursu, po jakim przedsiębiorstwo będzie mogło sprzedać walutę w przyszłości. Z kolei opcja jest prawem nabywcy (opcji) do sprzedaży waluty w określonym z góry terminie w przyszłości po określonym w dniu negocjacji kursie wykonania.

 Niestety, zdaniem ministerstwa finansów samorządy nie mogą dokonywać tego typu transakcji. W odpowiedzi na pismo Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie dotyczące możliwości zawierania transakcji zabezpieczających ryzyko kursowe przy zobowiązaniach zaciąganych w walutach obcych, resort finansów stwierdził, że “ustawa o finansach publicznych nie zawiera przepisów zezwalających jst na dokonywanie tego typu transakcji”.

 W uzasadnieniu ministerstwo przywołało art. 9 pkt 3 ustawy o finansach publicznych, który definiuje potrzeby pożyczkowe budżetu jst jako zapotrzebowanie na środki finansowe niezbędne do m.in. wykonywania innych operacji finansowych związanych z długiem jst. Jak podkreśla resort, przepis ten ma charakter ogólny, “nie zostały w nim sprecyzowane rodzaje operacji finansowych jakie mogłyby być dokonywane przez samorządy. Tym samym brak jest instrumentarium przez które jednostki mogłyby realizować operacje finansowe”.

 Odwrotna sytuacja występuje w odniesieniu do ministra finansów. Co prawda w art. 8 pkt 4 znajduje się analogiczny zapis jak we wspomnianym wyżej art. 9 pkt 3 jednak, jak podkreśla resort, w art. 71 doprecyzowano rodzaje operacji finansowych, których może dokonywać minister finansów. Chodzi o operacje związane z finansowymi instrumentami pochodnymi, do których należą m.in. swapy walutowe polegające na wymianie jednej waluty na drugą po kursie spot z jednoczesnym ustaleniem dokonania w przyszłości transakcji odwrotnej po kursie terminowym.

 Źródło: PAP